заломи́ть сов.
1. в разн. знач. залама́ць;
2. разг. (цену) залама́ць, загарадзі́ць;
◊
заломи́ть ша́пку надзе́ць ша́пку набакі́р, залама́ць ша́пку;
заломи́ть ру́ки залама́ць ру́кі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
залама́ць сов.
1. в разн. знач. заломи́ть;
з. галі́нку — заломи́ть ве́точку;
2. (воткнув, обломать) слома́ть;
~ма́ў нож у дрэ́ве — слома́л нож, завя́зший в де́реве;
3. (о болезненном ощущении) нача́ть ломи́ть;
~мі́ла ў кале́нях — на́чало ломи́ть в коле́нях;
◊ з. ру́кі — заломи́ть ру́ки;
з. ша́пку — заломи́ть ша́пку;
з. цану́ — заломи́ть це́ну
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ли́хоII нареч. хва́цка, зухава́та, уда́ла; (залихватски) па-заліхва́цку; (молодецки) па-маладзе́цку;
ли́хо заломи́ть ша́пку хва́цка (зухава́та) залама́ць ша́пку.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
загну́ць сов.
1. загну́ть, (загибая, приподнять — ещё) заверну́ть;
з. цвік — загну́ть гвоздь;
2. перен., разг. загну́ть;
бач куды́ ён ~ну́ў — ишь куда́ он загну́л;
◊ з. кі́цу — обл. загну́ть сала́зки;
з. цану́ — заломи́ть це́ну
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
загарадзі́ць сов.
1. в разн. знач. загороди́ть; (закрыть собой — ещё) заслони́ть; (отделить от окружающего — ещё) огради́ть; (создать преграду — ещё) загради́ть, прегради́ть;
двор ~дзі́лі высо́кім пло́там — двор загороди́ли высо́ким забо́ром;
з. сабо́ю святло́ — загороди́ть (заслони́ть) собо́й свет;
зава́л ~дзі́ў нам даро́гу — зава́л прегради́л нам доро́гу;
машы́на ~дзі́ла — шлях маши́на загороди́ла (загради́ла) путь;
з. каго́-не́будзь сваі́мі грудзьмі́ — загороди́ть (заслони́ть) кого́-л. свое́й гру́дью;
2. разг. (цену) заломи́ть;
◊ з. даро́гу — прегради́ть путь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цана́ ж., прям., перен. цена́;
ро́знічныя цэ́ны — ро́зничные це́ны;
зніжэ́нне цэн — сниже́ние цен;
хіста́нне цэн — колеба́ние цен;
цвёрдая ц. — твёрдая цена́;
збіць ~ну́ — сбить це́ну;
ц. вытво́рчасці — цена́ произво́дства;
~но́ю ўпа́ртай пра́цы — цено́ю упо́рного труда́;
ц. дру́жбы — цена́ дру́жбы;
○ стра́тныя цэ́ны — бро́совые це́ны;
◊ дараго́й ~но́й — дорого́й цено́й;
любо́й ~но́й — любо́й цено́й;
~ны́ няма́ — (каму, чаму) цены́ нет (кому, чему);
ве́даць ~ну́ — (каму, чаму) знать це́ну (кому, чему);
загну́ць (залама́ць, загарадзі́ць) ~ну́ — заломи́ть це́ну;
грош ц. — (каму, чаму) грош цена́ (кому, чему);
нагна́ць (набі́ць) ~ну́ — наби́ть це́ну
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ша́пка ж.
1. в разн. знач. ша́пка; (головной убор — ещё) карту́з м.; фура́жка;
зняць ~ку — снять ша́пку;
сне́жная ш. — сне́жная ша́пка;
надрукава́ць арты́кулы пад агу́льнай ~кай — напеча́тать статьи́ под о́бщей ша́пкой;
2. (гриба) шля́пка;
◊ даста́ць па ша́пцы — получи́ть по ша́пке;
даць па ша́пцы — дать по ша́пке;
спаць у ~ку — воро́н счита́ть;
па Се́ньку (і) ш. — по Се́ньке и ша́пка;
ш. расце́ на галаве́ — во́лосы ды́бом встаю́т (стано́вятся);
ш.-невідзі́мка — фольк. ша́пка-невиди́мка;
лама́ць ~ку — лома́ть ша́пку;
залама́ць ~ку — заломи́ть ша́пку;
аршы́н з ~каю — от горшка́ два вершка́;
~камі закі́даць — ша́пками закида́ть;
на зло́дзеі ш. гары́ць — погов. на во́ре ша́пка гори́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)