зало́маны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зало́маны зало́маная зало́манае зало́маныя
Р. зало́манага зало́манай
зало́манае		 зало́манага зало́маных
Д. зало́манаму зало́манай зало́манаму зало́маным
В. зало́маны
зало́манага		 зало́маную зало́манае зало́маныя
зало́маных
Т. зало́маным зало́манай
зало́манаю		 зало́маным зало́манымі
М. зало́маным зало́манай зало́маным зало́маных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зало́маны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зало́маны зало́маная зало́манае зало́маныя
Р. зало́манага зало́манай
зало́манае		 зало́манага зало́маных
Д. зало́манаму зало́манай зало́манаму зало́маным
В. зало́маны
зало́манага		 зало́маную зало́манае зало́маныя
зало́маных
Т. зало́маным зало́манай
зало́манаю		 зало́маным зало́манымі
М. зало́маным зало́манай зало́маным зало́маных

Кароткая форма: зало́мана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зало́маны, см. залама́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зало́маны,

гл. заламаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залама́ны і зало́маны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад заламаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зало́мленный залама́ны, зало́маны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)