залечи́ть сов. залячы́ць, мног. пазале́чваць; (рану, язву) загаі́ць, мног. пазаго́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падгаі́ць сов. заживи́ть, залечи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загаі́ць сов. залечи́ть, излечи́ть, заживи́ть;

з. ра́ну — залечи́ть (излечи́ть, заживи́ть) ра́ну

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залячы́ць сов., в разн. знач. залечи́ть; (повреждения на теле — ещё) заживи́ть;

з. ра́ну — залечи́ть (заживи́ть) ра́ну;

з. ра́ны вайны́ — залечи́ть ра́ны войны́;

з. да сме́рці — залечи́ть до сме́рти

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагаі́ць сов. (всё, многое) залечи́ть, заживи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазаго́йваць сов. (о многом) залечи́ть, заживи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазале́чваць сов.

1. (о многом) залечи́ть, заживи́ть;

2. (о многих — измучить, уморить неумелым лечением) залечи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)