зале́чваць гл. залячыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зале́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зале́чваю зале́чваем
2-я ас. зале́чваеш зале́чваеце
3-я ас. зале́чвае зале́чваюць
Прошлы час
м. зале́чваў зале́чвалі
ж. зале́чвала
н. зале́чвала
Загадны лад
2-я ас. зале́чвай зале́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зале́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зале́чваць несов., в разн. знач. зале́чивать; (повреждения на теле — ещё) заживля́ть; см. залячы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зале́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да залячыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залячы́ць, -лячу́, -ле́чыш, -ле́чыць; -ле́чаны; зак.

1. што. Лечачы, загаіць што-н.

З. рану.

2. каго (што). Няўмелым лячэннем замарыць, змучыць (разм.).

|| незак. зале́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зале́чивать несов. зале́чваць; (рану, язву) заго́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гаі́ць, гаю́, го́іш, го́іць; незак., што.

Залечваць, даваць магчымасць зажываць (аб ране).

Г. руку.

Травы гояць раны.

Час гоіць душэўныя раны (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зале́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. залечваць — залячыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зале́чванне ср. зале́чивание; заживле́ние; см. зале́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зале́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да залячыцца.

2. Зал. да залечваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)