зала́шчыць, -шчу, -шчыш, -шчыць; -шчаны; зак., каго-што (разм.).

Стаміць, змучыць ласкамі.

З. шчаня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зала́шчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зала́шчу зала́шчым
2-я ас. зала́шчыш зала́шчыце
3-я ас. зала́шчыць зала́шчаць
Прошлы час
м. зала́шчыў зала́шчылі
ж. зала́шчыла
н. зала́шчыла
Дзеепрыслоўе
прош. час зала́шчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зала́шчыць сов. заласка́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зала́шчыць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак., каго.

Разм.

1. Стаміць, замучыць ласкамі. Залашчыць шчаня.

2. Выклікаць прыхільнасць да сябе, задобрыць ласкамі. Начная зязюленька Дзённую перакукуе, Залашчыць, задобрыць, Зашэпча і так зачаруе, Што ўсё стане іншым. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заласка́ть сов., разг. зала́шчыць; запе́сціць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)