залачо́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. залачо́ны залачо́ная залачо́нае залачо́ныя
Р. залачо́нага залачо́най
залачо́нае		 залачо́нага залачо́ных
Д. залачо́наму залачо́най залачо́наму залачо́ным
В. залачо́ны (неадуш.)
залачо́нага (адуш.)		 залачо́ную залачо́нае залачо́ныя (неадуш.)
залачо́ных (адуш.)
Т. залачо́ным залачо́най
залачо́наю		 залачо́ным залачо́нымі
М. залачо́ным залачо́най залачо́ным залачо́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

залачо́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. залачо́ны залачо́ная залачо́нае залачо́ныя
Р. залачо́нага залачо́най
залачо́нае		 залачо́нага залачо́ных
Д. залачо́наму залачо́най залачо́наму залачо́ным
В. залачо́ны (неадуш.)
залачо́нага (адуш.)		 залачо́ную залачо́нае залачо́ныя (неадуш.)
залачо́ных (адуш.)
Т. залачо́ным залачо́най
залачо́наю		 залачо́ным залачо́нымі
М. залачо́ным залачо́най залачо́ным залачо́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

залачо́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. залачо́ны залачо́ная залачо́нае залачо́ныя
Р. залачо́нага залачо́най
залачо́нае		 залачо́нага залачо́ных
Д. залачо́наму залачо́най залачо́наму залачо́ным
В. залачо́ны (неадуш.)
залачо́нага (адуш.)		 залачо́ную залачо́нае залачо́ныя (неадуш.)
залачо́ных (адуш.)
Т. залачо́ным залачо́най
залачо́наю		 залачо́ным залачо́нымі
М. залачо́ным залачо́най залачо́ным залачо́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

залачо́ны

1. прич. золочённый; см. залаці́ць;

2. прил. золочёный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залачо́ны і зало́чаны, -ая, -ае.

Пакрыты слоем золата.

З. купал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

залачо́ны і зало́чаны, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты золатам; пазалочаны. Паясы-кутасы залачоныя. Якімовіч. Патанаючы ў мяккім залачоным крэсле, інжынер-капітан чытаў .. ліст ад жонкі. Гарбук. З вялікай асцярожнасцю пачаў я даставаць рэчы з гаршка. Усе яны былі сярэбраныя, за выключэннем шкляных залочаных пацерак. Штыхаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зало́чаны гл. залачоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зало́чаны, см. залачо́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зало́чаны,

гл. залачоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папо́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Поркаць некаторы час. Адтапырыўшы тоўстую губу, Лапцін папоркаў відэльцам залачоны зуб і чокнуўся з Рубіным. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)