зала́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зала́джванне |
зала́джванні |
| Р. |
зала́джвання |
зала́джванняў |
| Д. |
зала́джванню |
зала́джванням |
| В. |
зала́джванне |
зала́джванні |
| Т. |
зала́джваннем |
зала́джваннямі |
| М. |
зала́джванні |
зала́джваннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зала́джванне ср. заде́лка ж.; см. зала́джваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зала́джванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. заладжваць — заладзіць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зала́дзіць¹, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.
Забіўшы, зараўнаваўшы, закрыць наглуха.
З. дзірку ў плоце.
|| незак. зала́джваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. зала́джванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заде́лывание
1. зала́джванне, -ння ср.; заштуко́ўванне, -ння ср.; ла́танне, -ння ср.; забіва́нне, -ння ср.; заклада́нне, -ння ср., закла́дванне, -ння ср.; зараўно́ўванне, -ння ср.; зама́званне, -ння ср.; замуро́ўванне, -ння ср.; запако́ўванне, -ння ср.;
2. закрыва́нне, -ння ср.; забарано́ўванне, -ння ср.; см. заде́лывать;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заде́лка ж.
1. зала́дка, -кі ж., зала́джванне, -ння ср.; заштуко́ўванне, -ння ср.; ла́танне, -ння ср.; забіва́нне, -ння ср.; заклада́нне, -ння ср., закла́дванне, -ння ср.; зараўно́ўванне, -ння ср.; зама́званне, -ння ср., замуро́ўванне, -ння ср.; запако́ўванне, -ння ср.; запако́ўка, -кі ж.;
2. закрыва́нне, -ння ср., забарано́ўванне, -ння ср.; см. заде́лывать;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)