закіто́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. закіто́ўка
Р. закіто́ўкі
Д. закіто́ўцы
В. закіто́ўку
Т. закіто́ўкай
закіто́ўкаю
М. закіто́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закіто́ўка ж. зама́зка; см. закіто́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закіто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закітоўваць — закітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)