закіто́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. закіто́ўваю закіто́ўваем
2-я ас. закіто́ўваеш закіто́ўваеце
3-я ас. закіто́ўвае закіто́ўваюць
Прошлы час
м. закіто́ўваў закіто́ўвалі
ж. закіто́ўвала
н. закіто́ўвала
Загадны лад
2-я ас. закіто́ўвай закіто́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час закіто́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закіто́ўваць несов. (стекло) зама́зывать (оконной замазкой); см. закітава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закіто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да закітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закіто́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да закітоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закіто́ўка ж. зама́зка; см. закіто́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закіто́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закітоўваць — закітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закіто́ўвацца несов., страд. зама́зываться; см. закіто́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закіто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закітоўваць — закітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закіто́ўванне ср. зама́зывание, зама́зка ж.; см. закіто́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зама́зывать несов.

1. зама́зваць; (оконной замазкой) закіто́ўваць, кітава́ць;

2. перен. зама́зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)