за́кісны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
за́кісны |
за́кісная |
за́кіснае |
за́кісныя |
| Р. |
за́кіснага |
за́кіснай за́кіснае |
за́кіснага |
за́кісных |
| Д. |
за́кіснаму |
за́кіснай |
за́кіснаму |
за́кісным |
| В. |
за́кісны (неадуш.) за́кіснага (адуш.) |
за́кісную |
за́кіснае |
за́кісныя (неадуш.) за́кісных (адуш.) |
| Т. |
за́кісным |
за́кіснай за́кіснаю |
за́кісным |
за́кіснымі |
| М. |
за́кісным |
за́кіснай |
за́кісным |
за́кісных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
за́кіс, -у, м. (спец.).
У хіміі: ніжэйшая ступень акіслення элемента.
З. медзі.
|| прым. за́кісны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ме́дна-за́кісны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ме́дна-за́кісны |
ме́дна-за́кісная |
ме́дна-за́кіснае |
ме́дна-за́кісныя |
| Р. |
ме́дна-за́кіснага |
ме́дна-за́кіснай ме́дна-за́кіснае |
ме́дна-за́кіснага |
ме́дна-за́кісных |
| Д. |
ме́дна-за́кіснаму |
ме́дна-за́кіснай |
ме́дна-за́кіснаму |
ме́дна-за́кісным |
| В. |
ме́дна-за́кісны (неадуш.) ме́дна-за́кіснага (адуш.) |
ме́дна-за́кісную |
ме́дна-за́кіснае |
ме́дна-за́кісныя (неадуш.) ме́дна-за́кісных (адуш.) |
| Т. |
ме́дна-за́кісным |
ме́дна-за́кіснай ме́дна-за́кіснаю |
ме́дна-за́кісным |
ме́дна-за́кіснымі |
| М. |
ме́дна-за́кісным |
ме́дна-за́кіснай |
ме́дна-за́кісным |
ме́дна-за́кісных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)