закі́дваць¹ гл. закідаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закі́дваць² гл. закінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закі́дваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. закі́дваю закі́дваем
2-я ас. закі́дваеш закі́дваеце
3-я ас. закі́двае закі́дваюць
Прошлы час
м. закі́дваў закі́двалі
ж. закі́двала
н. закі́двала
Загадны лад
2-я ас. закі́двай закі́двайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час закі́дваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закі́дваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да закі́даць.

закі́дваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да закінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закі́дваць несов.

1. (бросая, покрывать) забра́сывать, заки́дывать; (заполнять — ещё) зава́ливать;

2. перен. забра́сывать;

1, 2 см. закі́даць 1, 2;

3. (бросать куда-л. далеко) забра́сывать, заки́дывать; зашвы́ривать;

4. теря́ть;

5. (придавать другое положение) заки́дывать; (голову — ещё) запроки́дывать;

6. (оставлять без внимания) забра́сывать;

7. разг. (завозить, доставлять куда-л.) забра́сывать;

3-7 см. закі́нуць 1-5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закі́даць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што, чым.

Кідаючы, запоўніць, пакрыць, засыпаць.

З. яму ламаччам.

З. прамоўцу пытаннямі (перан.).

|| незак. закі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закі́нуць, -ну, -неш, -не; закі́нь; -нуты; зак.

1. каго-што. Кінуць куды-н. або далёка.

З. мяч у сетку.

З. вуду (таксама перан.: паспрабаваць папярэдне разведаць што-н. намёкам, пытаннямі; разм.).

2. што. Падняўшы, надаць чаму-н. іншае становішча.

З. нагу за нагу.

З. стрэльбу за плячо.

3. перан., каго-што. Даставіць куды-н.

З. прадукты на дачу.

З. дэсант у тыл ворага.

4. каго-што. Перастаць займацца кім-, чым-н., пакінуць каго-, што-н.

З. вучобу.

З. гаспадарку.

◊

Закінуць слова або слоўца (разм.) — пахадайнічаць за каго-н., аказаць падтрымку.

Як за сябе закінуць (разм.) — хутка і многа з’есці, выпіць.

|| незак. закіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і закі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. за́кід, -у, М -кідзе, м. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закі́двацца ​1, ‑аецца; незак.

Зал. да закідваць ​1.

закі́двацца ​2, ‑аецца; незак.

1. Незак. да закінуцца.

2. Зал. да закідваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закі́дванне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закідваць ​1 — закі́даць.

закі́дванне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закідваць ​2 — закінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зате́ривать несов., разг. губля́ць; (забрасывать — ещё) закі́дваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)