закіда́цца гл. закінуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закі́дацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

Пачаць кідацца.

З. ў роспачы.

З. гразёю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закі́дацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закі́даюся закі́даемся
2-я ас. закі́даешся закі́даецеся
3-я ас. закі́даецца закі́даюцца
Прошлы час
м. закі́даўся закі́даліся
ж. закі́далася
н. закі́далася
Загадны лад
2-я ас. закі́дайся закі́дайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час закі́даўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закіда́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. закіда́юся закіда́емся
2-я ас. закіда́ешся закіда́ецеся
3-я ас. закіда́ецца закіда́юцца
Прошлы час
м. закіда́ўся закіда́ліся
ж. закіда́лася
н. закіда́лася
Загадны лад
2-я ас. закіда́йся закіда́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час закіда́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закі́дацца ​1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Пакідаць на сябе чаго‑н., прыкрыцца чым‑н. Закідацца граззю. Закідацца сенам.

закі́дацца ​2, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пачаць кі́дацца.

закіда́цца, ‑а́ецца; незак.

1. Незак. да закінуцца.

2. Зал. да закіда́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закіда́цца несов.

1. заки́дываться;

2. теря́ться;

3. (принимать другое положение) заки́дываться; (о голове — еще) запроки́дываться;

1-3 см. закі́нуцца;

4. страд. забра́сываться; заки́дываться; зашвы́риваться; запроки́дываться; см. закіда́ць 1, 3-5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закі́нуцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -нецца; зак.

1. Згубіцца, зваліўшыся куды-н., за што-н. (разм.).

Ножык кудысьці закінуўся.

2. Адкінуцца назад.

Галава закінулася.

|| незак. закіда́цца, -а́ецца і закі́двацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заки́дываться страд. закіда́цца, закі́двацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зашвы́риваться страд. зашпу́рвацца, закіда́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запроки́дываться возвр., страд. закіда́цца; адкіда́цца; задзіра́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)