закі́даны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. закі́даны закі́даная закі́данае закі́даныя
Р. закі́данага закі́данай
закі́данае		 закі́данага закі́даных
Д. закі́данаму закі́данай закі́данаму закі́даным
В. закі́даны (неадуш.)
закі́данага (адуш.)		 закі́даную закі́данае закі́даныя (неадуш.)
закі́даных (адуш.)
Т. закі́даным закі́данай
закі́данаю		 закі́даным закі́данымі
М. закі́даным закі́данай закі́даным закі́даных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закі́даны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. закі́даны закі́даная закі́данае закі́даныя
Р. закі́данага закі́данай
закі́данае		 закі́данага закі́даных
Д. закі́данаму закі́данай закі́данаму закі́даным
В. закі́даны (неадуш.)
закі́данага (адуш.)		 закі́даную закі́данае закі́даныя (неадуш.)
закі́даных (адуш.)
Т. закі́даным закі́данай
закі́данаю		 закі́даным закі́данымі
М. закі́даным закі́данай закі́даным закі́даных

Кароткая форма: закі́дана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закі́даны

1. забро́санный, заки́данный; зава́ленный;

2. перен. забро́санный;

3. заморённый;

1-3 см. закі́даць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закі́даны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад закідаць.

2. у знач. прым. Пакінуты без увагі, недагледжаны. Алесік страшна закіданы і адзеты бядней за ўсіх. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заки́данный закі́даны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забро́санный закі́даны, мног. пазакіда́ны, пазакі́дваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падра́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад падраць.

2. у знач. прым. Дзіравы, абшарпаны; зношаны. Алесік страшна закіданы і адзеты бядней за ўсіх. Кашулька ў яго падраная, нямытая, заношаная. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўшча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Абл. Станавіцца таўсцейшым, больш тоўстым. Дрэвы ўсе раслі, таўшчалі, А закіданы дубок .. Змізарнелы і адметны, Для другіх дубоў чужы, З ім быў кожны непрыветны, Як той камень на мяжы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)