назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| заку́свання | |
| заку́сванню | |
| заку́сваннем | |
| заку́сванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| заку́свання | |
| заку́сванню | |
| заку́сваннем | |
| заку́сванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закусі́ць², -ушу́, -у́сіш, -у́сіць;
1. што, чым і без
2. Крыху паесці, перакусіць перад дарогай (
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заку́сываниеI
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заку́ска
1. (действие) пераку́сванне, -ння
2. (то, чем закусывают) заку́ска, -кі
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)