закупо́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
закупо́рка |
закупо́ркі |
| Р. |
закупо́ркі |
закупо́рак |
| Д. |
закупо́рцы |
закупо́ркам |
| В. |
закупо́рку |
закупо́ркі |
| Т. |
закупо́ркай закупо́ркаю |
закупо́ркамі |
| М. |
закупо́рцы |
закупо́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заку́порка ж.
1. (действие) затыка́нне, -ння ср.; закарко́ўка, -кі ж., закарко́ўванне, -ння ср., зашпунто́ўванне, -ння ср.;
2. мед. закупо́рка, -кі ж.;
заку́порка вен закупо́рка вен;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
закупо́рка ж., в разн. знач. заку́порка; см. закупо́рыць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
закупо́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. закупорваць — закупорыць і стан паводле знач. дзеясл. закупорвацца — закупорыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закупо́рыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыцца; зак.
Закрыцца шчыльна, наглуха.
Бутэлька закупорылася.
|| незак. закупо́рвацца, -аецца.
|| наз. закупо́рванне, -я, н. і закупо́рка, -і, ДМ -рцы, ж.
Закупорка вен.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
закупо́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак.
1. што. Заткнуць шчыльна (адтуліну ў чым-н.).
З. бочку.
Тромб закупорыў вену.
2. каго (што). Прымусіць сядзець у памяшканні (разм.).
З. у чатырох сценах.
|| незак. закупо́рваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. закупо́рванне, -я, н. і закупо́рка, -і, ДМ -рцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ко́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м.
1. Закупорка для бутэлек.
2. Абцас (уст.).
|| прым. ко́ркавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
апапле́ксія, ‑і, ж.
Кровазліццё ў мозг або закупорка мазгавых сасудаў, якія выклікаюць параліч; інсульт.
[Грэч. apopleksia.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апапле́ксія, -і, ж.
Кровазліццё ў які-н. орган або закупорка мазгавых сасудаў, што выклікае раптоўную страту прытомнасці і параліч; інсульт.
|| прым. апаплексі́чны, -ая, -ае.
Апаплексічны ўдар.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
закарко́ўванне ср. заку́поривание, заку́порка ж., уку́поривание, уку́порка ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)