закупо́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. закупо́рка закупо́ркі
Р. закупо́ркі закупо́рак
Д. закупо́рцы закупо́ркам
В. закупо́рку закупо́ркі
Т. закупо́ркай
закупо́ркаю
закупо́ркамі
М. закупо́рцы закупо́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заку́порка ж.

1. (действие) затыка́нне, -ння ср.; закарко́ўка, -кі ж., закарко́ўванне, -ння ср., зашпунто́ўванне, -ння ср.;

2. мед. закупо́рка, -кі ж.;

заку́порка вен закупо́рка вен;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закупо́рка ж., в разн. знач. заку́порка; см. закупо́рыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закупо́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закупорваць — закупорыць і стан паводле знач. дзеясл. закупорвацца — закупорыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закупо́рыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыцца; зак.

Закрыцца шчыльна, наглуха.

Бутэлька закупорылася.

|| незак. закупо́рвацца, -аецца.

|| наз. закупо́рванне, -я, н. і закупо́рка, -і, ДМ -рцы, ж.

Закупорка вен.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закупо́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак.

1. што. Заткнуць шчыльна (адтуліну ў чым-н.).

З. бочку.

Тромб закупорыў вену.

2. каго (што). Прымусіць сядзець у памяшканні (разм.).

З. у чатырох сценах.

|| незак. закупо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. закупо́рванне, -я, н. і закупо́рка, -і, ДМ -рцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м.

1. Закупорка для бутэлек.

2. Абцас (уст.).

|| прым. ко́ркавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апапле́ксія, ‑і, ж.

Кровазліццё ў мозг або закупорка мазгавых сасудаў, якія выклікаюць параліч; інсульт.

[Грэч. apopleksia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апапле́ксія, -і, ж.

Кровазліццё ў які-н. орган або закупорка мазгавых сасудаў, што выклікае раптоўную страту прытомнасці і параліч; інсульт.

|| прым. апаплексі́чны, -ая, -ае.

Апаплексічны ўдар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закарко́ўванне ср. заку́поривание, заку́порка ж., уку́поривание, уку́порка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)