заку́пка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. заку́пка заку́пкі
Р. заку́пкі заку́пак
Д. заку́пцы заку́пкам
В. заку́пку заку́пкі
Т. заку́пкай
заку́пкаю		 заку́пкамі
М. заку́пцы заку́пках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заку́пка ж. заку́пка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заку́пка ж. заку́пка, -кі ж., заку́пліванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заку́пка, ‑і, ДМ ‑пцы, Р мн. ‑пак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закупляць — закупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закупі́ць, -уплю́, -у́піш, -у́піць; -у́плены; зак.

1. каго-што. Купіць у вялікай колькасці або оптам.

З. прамысловае абсталяванне.

2. што і чаго. Запасціся пакупкай.

З. прадукты.

З. дроў.

|| незак. закупля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. заку́пліванне, -я, н., за́куп, -у, мн. -ы, -паў, м. і заку́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

|| прым. заку́пачны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Закупачныя цэны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́куп

‘закупка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. за́куп за́купы
Р. за́купу за́купаў
Д. за́купу за́купам
В. за́куп за́купы
Т. за́купам за́купамі
М. за́купе за́купах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заку́пліванне ср. закупа́ние, заку́пка ж.; см. заку́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забо́р​II м.

1. (закупка) набо́р, -ру м.; заку́пка, -кі ж.;

забо́р това́ра уст. набо́р тава́ру;

2. (воды) забо́р, -ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́куп ​1, ‑у, м.

Закупка чаго‑н. у вялікай колькасці. Дзяржаўны закуп сельскагаспадарчых прадуктаў.

за́куп ​2, ‑а, м.

У Кіеўскай Русі і ў Вялікім княстве Літоўскім — селянін, які атрымаў пазыку ў землеўладальніка і трапіў да яго ў залежнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забо́р, -ру м.

1. забо́р;

з. вады́ — забо́р воды́;

2. уст. (закупка) забо́р;

з. тава́раў — забо́р това́ров

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)