закругля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. закругля́юся закругля́емся
2-я ас. закругля́ешся закругля́ецеся
3-я ас. закругля́ецца закругля́юцца
Прошлы час
м. закругля́ўся закругля́ліся
ж. закругля́лася
н. закругля́лася
Загадны лад
2-я ас. закругля́йся закругля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час закругля́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закругля́цца несов., возвр., страд. закругля́ться; см. закруглі́цца, закругля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закругля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да закругліцца.

2. Зал. да закругляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закруглі́цца, -углю́ся, -у́глішся, -у́гліцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць круглым, закругленым.

Бераг возера закругліўся.

2. перан. Скараціць выклад, каб хутчэй яго закончыць (разм., жарт.).

Дакладчык закругліўся.

|| незак. закругля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. закругле́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закруглі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закруглю́ся закруглі́мся
закру́глімся
2-я ас. закруглі́шся
закру́глішся		 закругліце́ся
закру́гліцеся
3-я ас. закруглі́цца
закру́гліцца		 закругля́цца
закру́гляцца
Прошлы час
м. закруглі́ўся закруглі́ліся
ж. закруглі́лася
н. закруглі́лася
Загадны лад
2-я ас. закруглі́ся закруглі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час закруглі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закругля́ться возвр., страд. закругля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закругле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. закругляць — закругліць і стан паводле знач. дзеясл. закругляцца — закругліцца.

2. Закругленая частка чаго‑н.; выгіб. Мінуўшы закругленне, поезд выйшаў на гэткую мясціну і пачаў імкліва набіраць хуткасць. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канчаць, заканчваць, завяршаць, давяршаць; закругляць, закругляцца (перан.) □ даводзіць да канца

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)