зако́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зако́чванне
Р. зако́чвання
Д. зако́чванню
В. зако́чванне
Т. зако́чваннем
М. зако́чванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зако́чванне ср. зака́тывание; вка́тывание; ука́тывание; см. зако́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зака́тываниеI зако́чванне, -ння ср.; см. зака́тыватьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)