зако́ваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зако́ваны зако́ваная зако́ванае зако́ваныя
Р. зако́ванага зако́ванай
зако́ванае		 зако́ванага зако́ваных
Д. зако́ванаму зако́ванай зако́ванаму зако́ваным
В. зако́ваны (неадуш.) зако́ваную зако́ванае зако́ваныя (неадуш.)
Т. зако́ваным зако́ванай
зако́ванаю		 зако́ваным зако́ванымі
М. зако́ваным зако́ванай зако́ваным зако́ваных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зако́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зако́ваны зако́ваная зако́ванае зако́ваныя
Р. зако́ванага зако́ванай
зако́ванае		 зако́ванага зако́ваных
Д. зако́ванаму зако́ванай зако́ванаму зако́ваным
В. зако́ванага
зако́ваны (неадуш.)		 зако́ваную зако́ванае зако́ваных
зако́ваныя (неадуш.)
Т. зако́ваным зако́ванай
зако́ванаю		 зако́ваным зако́ванымі
М. зако́ваным зако́ванай зако́ваным зако́ваных

Кароткая форма: зако́вана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зако́ваны, см. закава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зако́ваны,

гл. закаваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закава́ны і зако́ваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад закаваць.

2. у знач. прым. Абабіты, акуты металам. Цяпер па закаванаму акну бачыў: спадзяецца не было на што. Кандрусевіч.

3. у знач. наз. закава́ны, ‑ага, м. Пакароны народ, зняволены чалавек. Ходзіць май па свеце, Сонцамі ірдзіцца, Закаваных, спячых Кліча ўстаць, збудзіцца. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)