Verbum

анлайнавы слоўнік

заклёпванне гл. закляпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заклё́пванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заклёпванне ср. (действие) заклёпка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заклёпванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заклёпваць — закляпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закляпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Распляскаць канец заклёпкі, шпяня і пад., змацоўваючы імі што-н.

З. болт.

|| незак. заклёпваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. заклёпванне, -я, н. і заклёпка, -і, ДМ -пцы, ж.

|| прым. заклёпачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заклёпка ж.

1. (действие) заклёпванне, -ння ср., заклёпка, -кі ж.;

2. (предмет) заклёпка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)