заклясці́

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закляну́ заклянё́м
2-я ас. закляне́ш закляняце́
3-я ас. закляне́ закляну́ць
Прошлы час
м. закля́ў заклялі́
ж. закляла́
н. закляло́
Загадны лад
2-я ас. закляні́ закляні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час закля́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заклясці́ сов. закля́сть, наложи́ть закля́тие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заклясці́, ‑кляну, ‑клянеш, ‑кляне; ‑клянём, ‑кляняце; пр. закляў, ‑кляла, ‑ло;

Зак. да заклінаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закля́сть сов. заклясці́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закля́цце, ‑я, н.

Уст.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. заклінаць — заклясці.

2. Тое, што і заклінанне (у 2 знач.). Мая дарагая матуля, Прывет і паклон мой табе, Тваё я закляцце ад кулі Заўсёды нашу пры сабе. Астрэйка.

3. Клятва, абяцанне, зарок. На гэтых завушніцах я напісаў закляцце — Усё, што не сказаў ёй, А ў чым хацеў прызнацца. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)