заклы́паць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заклы́паю заклы́паем
2-я ас. заклы́паеш заклы́паеце
3-я ас. заклы́пае заклы́паюць
Прошлы час
м. заклы́паў заклы́палі
ж. заклы́пала
н. заклы́пала
Загадны лад
2-я ас. заклы́пай заклы́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час заклы́паўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заклы́паць сов., прост. заковыля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заклы́паць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Клыпаючы, дабрацца куды‑н. Заклыпаць дадому.

заклы́паць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць клыпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)