заклы́паць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заклы́паю |
заклы́паем |
| 2-я ас. |
заклы́паеш |
заклы́паеце |
| 3-я ас. |
заклы́пае |
заклы́паюць |
| Прошлы час |
| м. |
заклы́паў |
заклы́палі |
| ж. |
заклы́пала |
| н. |
заклы́пала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заклы́пай |
заклы́пайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заклы́паўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заклы́паць сов., прост. заковыля́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заклы́паць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Клыпаючы, дабрацца куды‑н. Заклыпаць дадому.
заклы́паць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Пачаць клыпаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)