закле́йванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. закле́йванне
Р. закле́йвання
Д. закле́йванню
В. закле́йванне
Т. закле́йваннем
М. закле́йванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закле́йванне ср. закле́ивание, закле́йка ж.; см. закле́йваць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закле́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заклейваць — заклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закле́іць, -е́ю, -е́іш, -е́іць; -е́ены; зак., што.

Закрыць, змацаваць чым-н. клейкім.

З. канверт.

З. вокны на зіму.

З. ранку пластырам.

|| незак. закле́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. закле́йванне, -я, н. і закле́йка, -і, ДМ -йцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закле́ивание закле́йванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укле́йка​I ж., разг. (действие) укле́йванне, -ння ср., закле́йванне, -ння ср., прыкле́йванне, -ння ср., прыкле́йка, -кі ж.; см. укле́ивать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)