заклапо́чаны, -ая, -ае.

Ахоплены клопатам, турботай, які выражае клопат, турботу.

Заклапочаная жанчына.

З. выгляд.

Заклапочана (прысл.) пазіраць па баках.

|| наз. заклапо́чанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заклапо́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заклапо́чаны заклапо́чаная заклапо́чанае заклапо́чаныя
Р. заклапо́чанага заклапо́чанай
заклапо́чанае		 заклапо́чанага заклапо́чаных
Д. заклапо́чанаму заклапо́чанай заклапо́чанаму заклапо́чаным
В. заклапо́чаны (неадуш.)
заклапо́чанага (адуш.)		 заклапо́чаную заклапо́чанае заклапо́чаныя (неадуш.)
заклапо́чаных (адуш.)
Т. заклапо́чаным заклапо́чанай
заклапо́чанаю		 заклапо́чаным заклапо́чанымі
М. заклапо́чаным заклапо́чанай заклапо́чаным заклапо́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заклапо́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заклапо́чаны заклапо́чаная заклапо́чанае заклапо́чаныя
Р. заклапо́чанага заклапо́чанай
заклапо́чанае		 заклапо́чанага заклапо́чаных
Д. заклапо́чанаму заклапо́чанай заклапо́чанаму заклапо́чаным
В. заклапо́чаны (неадуш.)
заклапо́чанага (адуш.)		 заклапо́чаную заклапо́чанае заклапо́чаныя (неадуш.)
заклапо́чаных (адуш.)
Т. заклапо́чаным заклапо́чанай
заклапо́чанаю		 заклапо́чаным заклапо́чанымі
М. заклапо́чаным заклапо́чанай заклапо́чаным заклапо́чаных

Кароткая форма: заклапо́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заклапо́чаны

1. озабо́ченный;

2. хлопотли́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заклапо́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад заклапаціць.

2. у знач. прым. Ахоплены клопатам, турботай. Пятро, пануры, заклапочаны, моўчкі апусціўся на дол. Колас. Каля сцяны, недалёка ад касы, стаялі заклапочаныя Сеня і Толя. Пальчэўскі. // Які выражае клопат, турботу. У суседнім купэ плакала дзіця і чуліся заклапочаныя галасы дзвюх жанчын. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

озабо́ченный заклапо́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзяля́га, -і, мн. -і, -ля́г, м. (разм., неадабр.).

Чалавек, заклапочаны толькі такімі справамі, якія прыносяць найбліжэйшую асабістую выгаду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хлопотли́вый

1. (затруднительный) клопа́тны, клапатлі́вы, клапо́тны;

2. (суетливый) клапатлі́вы, мітуслі́вы; (озабоченный) заклапо́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Секс ‘усё тое, што адносіцца да палавога жыцця’. Запазычана з англ. sex ‘полавая схільнасць’, sexy ‘сексуальна заклапочаны’, першапачаткова значыла ‘натуральны пол’, што з лац. sexus ‘пол’, роднаснага secāre ‘рэзаць, дзяліць’, г. зн. ‘частка, падзел’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ду́мны ​1, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Звязаны з баярскай думай (гл. дума ​2). Думны дзяк. Думны я баяры.

ду́мны ​2, ‑ая, ‑ае.

Задуменны, заклапочаны. Курылі, моўчкі думалі кожны пра сваё, той-сёй з дзядзькоў драмаў. Зайчык першы разбіў думную маўчанку. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)