закла́дывать несов.
1. в разн. знач. заклада́ць, закла́дваць;
2. (заполнять пустое пространство) заклада́ць, закла́дваць;
3. (отдавать в залог) заклада́ць, закла́дваць, застаўля́ць;
4. (запрягать) запрага́ць, заклада́ць, закла́дваць; см. заложи́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
асно́ўваць несов.
1. плотн. закла́дывать;
2. перен. осно́вывать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запрага́ць несов.
1. впряга́ть, запряга́ть; закла́дывать;
2. перен., разг. запряга́ть, впряга́ть;
1, 2 см. запрэ́гчы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
закла́дываться страд.
1. заклада́цца, закла́двацца;
2. заклада́цца, закла́двацца;
3. заклада́цца, закла́двацца, застаўля́цца;
4. запрага́цца, заклада́цца, закла́двацца; см. закла́дывать.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
закла́дваць несов.
1. в разн. знач. закла́дывать; (закрывать отверстие наглухо — ещё) заде́лывать;
2. портн. забира́ть;
1, 2 см. закла́сці, залажы́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зава́льваць несов.
1. в разн. знач. зава́ливать;
2. (на засов) запира́ть;
3. разг. (терпеть неудачу, не справляться с чем-л.) зава́ливать;
4. закла́дывать;
1-4 см. завалі́ць 1-4
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заде́лывать несов.
1. зала́джваць; заштуко́ўваць; (класть заплаты) ла́таць, зала́пліваць, ла́піць; (забивать) забіва́ць; (закладывать) заклада́ць, закла́дваць; (заравнивать) зараўно́ўваць; (замазывать) зама́зваць; (замуровывать) замуро́ўваць; (запаковывать) запако́ўваць, пакава́ць;
2. (семена) с.-х. закрыва́ць, забарано́ўваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прозакла́дывать сов. и несов., разг.
1. сов. (заложить) закла́сці, мног. пазаклада́ць, пазакла́дваць, адда́ць у закла́д; несов. (закладывать) заклада́ць, закла́дваць, аддава́ць у закла́д;
2. сов. (поручиться) паручы́цца (чым), закла́сціся (на што), закла́сці (што), даць у закла́д; несов. (ручаться) руча́цца, закла́двацца (на што), закла́дваць (што), дава́ць у закла́д;
3. сов. (проиграть), уст. прайгра́ць (у закла́д); несов. (проигрывать), уст. прайграва́ць (у закла́д).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)