закла́дчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. закла́дчыцкі закла́дчыцкая закла́дчыцкае закла́дчыцкія
Р. закла́дчыцкага закла́дчыцкай
закла́дчыцкае		 закла́дчыцкага закла́дчыцкіх
Д. закла́дчыцкаму закла́дчыцкай закла́дчыцкаму закла́дчыцкім
В. закла́дчыцкі
закла́дчыцкага		 закла́дчыцкую закла́дчыцкае закла́дчыцкія
закла́дчыцкіх
Т. закла́дчыцкім закла́дчыцкай
закла́дчыцкаю		 закла́дчыцкім закла́дчыцкімі
М. закла́дчыцкім закла́дчыцкай закла́дчыцкім закла́дчыцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закла́дчык, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Асоба, якая здае ў заклад рэчы, маёмасць.

|| ж. закла́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. закла́дчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)