закива́ть сов. заківа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заківа́ць сов.

1. закача́ть; закива́ть;

2. (раскачивая, заколебать) зашага́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замота́ть сов., в разн. знач. замата́ць; (закивать головой — ещё) заківа́ць;

замота́ть верёвку замата́ць вяро́ўку;

замота́ть ше́ю ша́рфом замата́ць шы́ю ша́лікам;

его́ совсе́м замота́ли яго́ зусі́м замата́лі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)