заквахта́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заквахчу́ закво́хчам
2-я ас. закво́хчаш закво́хчаце
3-я ас. закво́хча закво́хчуць
Прошлы час
м. заквахта́ў заквахта́лі
ж. заквахта́ла
н. заквахта́ла
Загадны лад
2-я ас. заквахчы́ заквахчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час заквахта́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заквахта́ць сов. (о курице) см. заквакта́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заквахта́ць,

гл. заквактаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заквакта́ць, ‑квакчу, ‑квокчаш, ‑квокча і заквахта́ць, ‑квахчу, ‑квохчаш, ‑квохча; зак.

Пачаць квактаць, квахтаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заклохта́ть сов. заквахта́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)