закасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак., што і чаго.

Косячы, перайсці мяжу, скасіць лішняе, што належыць іншаму.

|| незак. зако́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закасі́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закашу́ зако́сім
2-я ас. зако́сіш зако́сіце
3-я ас. зако́сіць зако́сяць
Прошлы час
м. закасі́ў закасі́лі
ж. закасі́ла
н. закасі́ла
Загадны лад
2-я ас. закасі́ закасі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час закасі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закасі́ць сов., с.-х. (начать косить) закоси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закасі́ць ​1, ‑кашу, ‑косіш, ‑косіць; зак., што і чаго.

Косячы, перайсці мяжу, скасіць частку чужой сенажаці. То закосіш чужога трохі, то заарэш, а праз гэта кожны дзень сваркі, панятыя. Галавач.

закасі́ць ​2, ‑кашу, ‑косіш, ‑косіць; зак.

Пачаць касіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закоси́ть сов., с.-х. закасі́ць, пача́ць касі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)