закарко́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. закарко́ўваю закарко́ўваем
2-я ас. закарко́ўваеш закарко́ўваеце
3-я ас. закарко́ўвае закарко́ўваюць
Прошлы час
м. закарко́ўваў закарко́ўвалі
ж. закарко́ўвала
н. закарко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. закарко́ўвай закарко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час закарко́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закарко́ўваць несов. (пробкой) заку́поривать, уку́поривать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закарко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да закаркаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закаркава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., што.

Заткнуць коркам (бутэльку і пад.).

|| незак. закарко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. закарко́ўванне, -я, н. і закарко́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закарко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закаркоўваць — закаркаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закарко́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да закаркавацца.

2. Зал. да закаркоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закарко́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. закаркоўваць — закаркаваць.

2. Матэрыял, якім закаркоўваюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заку́поривать несов.

1. (затыкать) затыка́ць; (пробкой — ещё) закарко́ўваць; (бочку) зашпунто́ўваць;

2. перен. закупо́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уку́поривать несов.

1. (упаковывать) разг. упако́ўваць;

2. (закупоривать) затыка́ць; (пробкой) закарко́ўваць; (бочку) зашпунто́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)