зака́пванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зака́пванне
Р. зака́пвання
Д. зака́пванню
В. зака́пванне
Т. зака́пваннем
М. зака́пванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зака́пванне ср.

1. зака́пывание;

2. зака́пывание, вка́пывание;

1, 2 см. зака́пваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зака́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. закапваць — зака́паць ​1 (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зака́пывание​I зака́пванне, -ння ср.; см. зака́пывать​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)