закало́цца, -калю́ся, -ко́лешся, -ко́лецца; -калі́ся; зак.

Пракалоўшы сябе чым-н. вострым, пазбавіць жыцця.

З. кінжалам.

|| незак. зако́лвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закало́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закалю́ся зако́лемся
2-я ас. зако́лешся зако́лецеся
3-я ас. зако́лецца зако́люцца
Прошлы час
м. закало́ўся закало́ліся
ж. закало́лася
н. закало́лася
Загадны лад
2-я ас. закалі́ся закалі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час закало́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закало́цца сов. заколо́ться;

з. кінжа́лам — заколо́ться кинжа́лом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закало́цца, ‑калюся, ‑колешся, ‑колецца; зак.

Пракалоўшы сябе чым‑н. вострым, пазбавіцца жыцця. Закалоцца кінжалам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зако́лвацца гл. закалоцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заколо́ться закало́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зако́лвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да закалоцца.

2. Зал. да заколваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зако́лвацца несов.

1. зака́лываться; см. закало́цца;

2. страд. зака́лываться; забива́ться; см. зако́лваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)