закале́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
закале́лы |
закале́лая |
закале́лае |
закале́лыя |
| Р. |
закале́лага |
закале́лай
закале́лае |
закале́лага |
закале́лых |
| Д. |
закале́ламу |
закале́лай |
закале́ламу |
закале́лым |
| В. |
закале́лы (неадуш.)
закале́лага (адуш.) |
закале́лую |
закале́лае |
закале́лыя (неадуш.)
закале́лых (адуш.) |
| Т. |
закале́лым |
закале́лай
закале́лаю |
закале́лым |
закале́лымі |
| М. |
закале́лым |
закале́лай |
закале́лым |
закале́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
закале́лы разг. замёрзший, озя́бший
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
закале́лы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Замёрзлы, азяблы. Палонныя ўраз скінулі з воза дровы, распрэглі каня і, хукаючы на закалелыя пальцы, .. кінуліся ў хату. М. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)