закалаці́цца, -лачу́ся, -ло́цішся, -ло́ціцца; зак.

Пачаць калаціцца.

Закалацілася ўсё ўнутры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закалаці́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закалачу́ся закало́цімся
2-я ас. закало́цішся закало́ціцеся
3-я ас. закало́ціцца закало́цяцца
Прошлы час
м. закалаці́ўся закалаці́ліся
ж. закалаці́лася
н. закалаці́лася
Загадны лад
2-я ас. закалаці́ся закалаці́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час закалаці́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закалаці́цца сов.

1. задрожа́ть; затрясти́сь; содрогну́ться; затрепета́ть;

2. (о сердце) заби́ться; заколоти́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закалаці́цца, ‑лачуся, ‑лоцішся, ‑лоціцца; зак.

Пачаць калаціцца. // Скалануцца некалькі разоў запар. Сціснуты, нібы абцугамі, Арсень сутаргава закалаціўся і паступова заціх. Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заколоти́ться закалаці́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затрясти́сь затрэ́сціся, закалаці́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затрымце́ць, -мчу́, -мці́ш, -мці́ць; -мці́м, -мціце́, -мця́ць; -мці́; зак.

1. Пачаць трымцець.

Затрымцелі лісты.

2. Замігаць.

Затрымцелі агеньчыкі.

3. Закалаціцца, задрыжаць.

Сэрца затрымцела ад радасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

задрожа́ть сов. задрыжа́ць, закалаці́цца, затрэ́сціся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вострепета́ть сов., высок., уст. задрыжа́ць, закалаці́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здрыгану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

1. Прыйсці ў рэзкі вагальны рух, задрыжаць.

Пад нагамі здрыганулася зямля.

2. Уздрыгнуць, закалаціцца ад моцнага хвалявання, узрушэння і пад.

З. ад моцнага крыку.

|| незак. здрыга́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)