зака́зчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зака́зчыцкі зака́зчыцкая зака́зчыцкае зака́зчыцкія
Р. зака́зчыцкага зака́зчыцкай
зака́зчыцкае		 зака́зчыцкага зака́зчыцкіх
Д. зака́зчыцкаму зака́зчыцкай зака́зчыцкаму зака́зчыцкім
В. зака́зчыцкага
зака́зчыцкі		 зака́зчыцкую зака́зчыцкае зака́зчыцкіх
зака́зчыцкія
Т. зака́зчыцкім зака́зчыцкай
зака́зчыцкаю		 зака́зчыцкім зака́зчыцкімі
М. зака́зчыцкім зака́зчыцкай зака́зчыцкім зака́зчыцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зака́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто дае заказ (у 1 знач.).

|| ж. зака́зчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. зака́зчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)