закажане́ць, -не́ю, -не́еш, -не́е; зак. (разм.).

Зачахнуць, змарнець (пра жывёлу, расліны).

Закажанела парася.

Закажанелі расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закажане́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закажане́ю закажане́ем
2-я ас. закажане́еш закажане́еце
3-я ас. закажане́е закажане́юць
Прошлы час
м. закажане́ў закажане́лі
ж. закажане́ла
н. закажане́ла
Загадны лад
2-я ас. закажане́й закажане́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час закажане́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закажане́ць сов., разг. (стать хилым) захире́ть, зача́хнуть;

~не́ла парася́ — захире́л (зача́х) поросёнок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закажане́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Спыніць рост, трапіўшы ў неспрыяльныя ўмовы; зачахнуць, здрабнець. Цяля закажанела. □ — Не падкармілі, Параска, палетак у час, закажанеў лён, — сказала Васіліна, не хаваючы сваёй нездаволенасці. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закажане́лы разг. захире́вший, зача́хлый; см. закажане́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)