закады́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
закады́чны |
закады́чная |
закады́чнае |
закады́чныя |
| Р. |
закады́чнага |
закады́чнай
закады́чнае |
закады́чнага |
закады́чных |
| Д. |
закады́чнаму |
закады́чнай |
закады́чнаму |
закады́чным |
| В. |
закады́чны (неадуш.)
закады́чнага (адуш.) |
закады́чную |
закады́чнае |
закады́чныя (неадуш.)
закады́чных (адуш.) |
| Т. |
закады́чным |
закады́чнай
закады́чнаю |
закады́чным |
закады́чнымі |
| М. |
закады́чным |
закады́чнай |
закады́чным |
закады́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
закады́чны разг. закады́чный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
закады́чны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Вельмі блізкі, сардэчны (пра сябра, сяброўскія адносіны). Смалярня стала на некаторы час галоўным штабам двух закадычных прыяцеляў, Лабановіча і Тукалы. Колас. [Юзік] ахвотна згаджаўся з усім, з чым былі згодны яго закадычныя сябры Васіль і Міхась. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)