закава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. закава́ны закава́ная закава́нае закава́ныя
Р. закава́нага закава́най
закава́нае		 закава́нага закава́ных
Д. закава́наму закава́най закава́наму закава́ным
В. закава́ны (неадуш.)
закава́нага (адуш.)		 закава́ную закава́нае закава́ныя (неадуш.)
закава́ных (адуш.)
Т. закава́ным закава́най
закава́наю		 закава́ным закава́нымі
М. закава́ным закава́най закава́ным закава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

закава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. закава́ны закава́ная закава́нае закава́ныя
Р. закава́нага закава́най
закава́нае		 закава́нага закава́ных
Д. закава́наму закава́най закава́наму закава́ным
В. закава́ны (неадуш.)
закава́нага (адуш.)		 закава́ную закава́нае закава́ныя (неадуш.)
закава́ных (адуш.)
Т. закава́ным закава́най
закава́наю		 закава́ным закава́нымі
М. закава́ным закава́най закава́ным закава́ных

Кароткая форма: закава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

закава́ны в разн. знач. зако́ванный; см. закава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закава́ны і зако́ваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад закаваць.

2. у знач. прым. Абабіты, акуты металам. Цяпер па закаванаму акну бачыў: спадзяецца не было на што. Кандрусевіч.

3. у знач. наз. закава́ны, ‑ага, м. Пакароны народ, зняволены чалавек. Ходзіць май па свеце, Сонцамі ірдзіцца, Закаваных, спячых Кліча ўстаць, збудзіцца. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кало́днік, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Арыштант, закаваны ў калодкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зако́ванный закава́ны, мног. пазако́ўваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зако́ваны, см. закава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заку́ты, см. закава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зако́ваны,

гл. закаваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кайда́ннік, ‑а, м.

Разм. уст. Арыштант, закаваны ў кайданы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)