зайчаня́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зайчаня́ |
зайчаня́ты |
| Р. |
зайчаня́ці |
зайчаня́т |
| Д. |
зайчаня́ці |
зайчаня́там |
| В. |
зайчаня́ |
зайчаня́т |
| Т. |
зайчанё́м |
зайчаня́тамі |
| М. |
зайчаня́ці |
зайчаня́тах |
Іншыя варыянты:
зайчанё́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зайчаня́ і зайчанё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.
Дзіцяня зайца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зайчанё ср., см. зайчаня́
зайчаня́ и зайчанё, -ня́ці ср. зайчо́нок м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зайчаня́ і зайчанё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.
Дзіцяня зайца; маленькі заяц.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зайчаня́тка, ‑а; Р мн. ‑так; н.
Памянш.-ласк. да зайчаня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зайчанё́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зайчанё́ |
зайчаня́ты |
| Р. |
зайчаня́ці |
зайчаня́т |
| Д. |
зайчаня́ці |
зайчаня́там |
| В. |
зайчанё́ |
зайчаня́т |
| Т. |
зайчанё́м |
зайчаня́тамі |
| М. |
зайчаня́ці |
зайчаня́тах |
Іншыя варыянты:
зайчаня́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зайчо́нок м., уменьш.-ласк. зайчаня́ и зайчанё, -ня́ці ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)