За́йцава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. За́йцава
Р. За́йцава
Д. За́йцаву
В. За́йцава
Т. За́йцавам
М. За́йцаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

за́йцаў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. за́йцаў за́йцава за́йцава за́йцавы
Р. за́йцавага за́йцавай
за́йцавае		 за́йцавага за́йцавых
Д. за́йцаваму за́йцавай за́йцаваму за́йцавым
В. за́йцаў (неадуш.)
за́йцавага (адуш.)		 за́йцаву за́йцава за́йцавы (неадуш.)
за́йцавых (адуш.)
Т. за́йцавым за́йцавай
за́йцаваю		 за́йцавым за́йцавымі
М. за́йцавым за́йцавай за́йцавым за́йцавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ле́жыва, -а, мн. -ы, -аў, н.

След, пакінуты зверам, які ляжаў на траве.

Зайцава л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расхо́днік, -у, м.

Травяністая расліна сямейства таўсцянкавых з жоўтым мясістым сцяблом і лісцем; зайцава капуста.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

За́йцаў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. За́йцаў
Р. За́йцава
Д. За́йцаву
В. За́йцаў
Т. За́йцавам
М. За́йцаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расхо́днік, ‑а, м.

Травяністая расліна сямейства таўсцянкавых з жоўтым мясістым сцяблом і лісцем; зайцава капуста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ліха́ч ’д’ябал’ (Зайцава, Лінгв. дасл.), смал. ’нячысцік’. Да лі́ха (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кісліца, зайцава капуста

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Лаза́ты ’д’ябал, які жыве ў лазе’ (Зайцава, Лінгв. Дасл.) — субстантыўны прыметнік, утвораны пры дапамозе суф. ‑ат‑ы (Бел. гр., 1, 200). Да лаза́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Расхо́днік ’расліна Sticta pulmonacca, ужываецца простымі людзьмі замест груднога чаю’ (Нас.), ’расліна зайцава капуста’, ’падалешнік, лугавая расліна’ (ТСБМ, Сцяшк.), ’блюшчык, Glechoma hederacea L.’ (Кіс.), разхо́днік ’тс’ (Ласт.), росхо́днік ’тс’ (ТС), укр. росхі́дник ’зайцава капуста, Sedum acre L.’, рус. росхо́дник ’тс’, польск. rozchodnik ’тс’, харв. razhodnik ’паслён, Solanum dulcamara L.’, славен. razhọ̑dnik ’тс’. Тлумачыцца тым, што яго адросткі “расходзяцца па зямлі” (Махэк, Jména, 95; Мяркулава, Очерки, 110). Гл. ход, хадзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)