зазя́бнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зазя́бну |
зазя́бнем |
| 2-я ас. |
зазя́бнеш |
зазя́бнеце |
| 3-я ас. |
зазя́бне |
зазя́бнуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
зазя́б |
зазя́блі |
| ж. |
зазя́бла |
| н. |
зазя́бла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
зазя́бні |
зазя́бніце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
зазя́бшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зазя́бнуць сов., разг. зазя́бнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зазя́бнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. зазяб, ‑ла; зак.
Разм. Азябнуць, змерзнуць. Рукі зазяблі ад марозу. □ — Я зазябла дарогаю і сядзела не распранаючыся. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зазя́бнуть сов., прост. зазя́бнуць, зме́рзнуць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)