зазыва́ла
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зазыва́ла |
зазыва́лы |
| Р. |
зазыва́лы |
зазыва́л |
| Д. |
зазыва́лу |
зазыва́лам |
| В. |
зазыва́лу |
зазыва́л |
| Т. |
зазыва́лам |
зазыва́ламі |
| М. |
зазыва́ле |
зазыва́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зазыва́ла
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зазыва́ла |
зазыва́лы |
| Р. |
зазыва́лы |
зазыва́л |
| Д. |
зазыва́ле |
зазыва́лам |
| В. |
зазыва́лу |
зазыва́л |
| Т. |
зазыва́лай зазыва́лаю |
зазыва́ламі |
| М. |
зазыва́ле |
зазыва́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зазыва́ла м. и ж., разг., прост. зазыва́ла
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зазыва́ла прост. зазыва́ла, -лы м. и ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зазыва́ла, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑е, Т ‑ай, ж.
Разм. Той, чыім абавязкам з’яўляецца зазываць пакупнікоў, кліентаў. І ўсюды зазывалы кемныя Кудысьці запрашаюць вас. Панчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зазыва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зазыва́ю |
зазыва́ем |
| 2-я ас. |
зазыва́еш |
зазыва́еце |
| 3-я ас. |
зазыва́е |
зазыва́юць |
| Прошлы час |
| м. |
зазыва́ў |
зазыва́лі |
| ж. |
зазыва́ла |
| н. |
зазыва́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зазыва́й |
зазыва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зазыва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)