за́зубенны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. за́зубенны за́зубенная за́зубеннае за́зубенныя
Р. за́зубеннага за́зубеннай
за́зубеннае
за́зубеннага за́зубенных
Д. за́зубеннаму за́зубеннай за́зубеннаму за́зубенным
В. за́зубенны
за́зубеннага
за́зубенную за́зубеннае за́зубенныя
за́зубенных
Т. за́зубенным за́зубеннай
за́зубеннаю
за́зубенным за́зубеннымі
М. за́зубенным за́зубеннай за́зубенным за́зубенных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

за́зубень, -бня, мн. -бні, -бняў, м. (спец.).

Выступ, зуб на якім-н. інструменце, прыладзе, дэталі машыны.

|| прым. за́зубенны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)