зазеляні́ць, -зеляню́, -зяле́ніш, -зяле́ніць; -зяле́нены; зак., што (разм.).
Запэцкаць чым-н. зялёным, у зялёнае.
З. сукенку травой.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зазеляні́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зазеляню́ |
зазяле́нім
зазеляні́м |
| 2-я ас. |
зазяле́ніш
зазеляні́ш |
зазяле́ніце
зазеленіце́ |
| 3-я ас. |
зазяле́ніць
зазеляні́ць |
зазяле́няць
зазеляня́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
зазеляні́ў |
зазеляні́лі |
| ж. |
зазеляні́ла |
| н. |
зазеляні́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
зазеляні́ |
зазеляні́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
зазеляні́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зазеляні́ць сов., разг. зазелени́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зазеляні́ць, ‑зеляню, ‑зяленіш, ‑зяленіць; зак., каго-што.
Разм. Запэцкаць або зафарбаваць чым‑н. зялёным. Галя .. разы са два паслізнулася і зазеляніла новую сукенку. Рылько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зазелени́ть сов. зазеляні́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хму́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Пахмурны, воблачны (пра неба, пагоду, пару года, частку сутак). Дзень па-асенняму хмурны, таму пад шатамі елак амаль вячэрні паўзмрок, і немагчыма разгледзець зубравы вочы: што ў іх? Шамякін. Была хмурная, гразкая восень. Скрыган. Потым узышоў месяц. Ён паволі падымаўся па хмурным небе. Асіпенка. // Такі, дзе змрочна. Прыгрэе цёплае сонца, растопіць гурбы снегу, зазеляніць жоўтыя паплавы, у бярэ хмурныя лясы. Гартны.
2. перан. Сумны, пануры (пра чалавека). [Элінора] зразумела, чаму Сузан вельмі часта ўставаў з-за хатняга стала хмурны, нездаволены. Лынькоў. Паглядзела дачка, стала хмурная: Знаць, не прыйдзе ён [любы] гэткай бураю. Панчанка. Архіпцоў сядзеў моўчкі, схіліўшы галаву, нейкі хмурны ці, можа, разгублены. Кухараў. — Ты нейкая хмурная сёння? — адразу заўважыў.. [Антось] жончын настрой. Васілевіч. // Які выражае суровасць, панурасць, заклапочанасць. Выйшаў на ганак.. хлопец з хмурнымі заспанымі вачыма. Мележ. Слёзы ў мяне праступаюць з-пад хмурных павек. Багдановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)