зажы́ліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зажы́лю зажы́лім
2-я ас. зажы́ліш зажы́ліце
3-я ас. зажы́ліць зажы́ляць
Прошлы час
м. зажы́ліў зажы́лілі
ж. зажы́ліла
н. зажы́ліла
Загадны лад
2-я ас. зажы́ль зажы́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час зажы́ліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зажы́ліць сов., прост. зажи́лить, замота́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зажы́ліць, ‑жылю, ‑жыліш, ‑жыліць; зак., што.

Разм. Не вярнуць чаго‑н., прысвоіць. Зажыліць чужыя грошы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зажи́лить сов. зажы́ліць, прысво́іць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зажы́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зажыліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зажы́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад зажыліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)