зажы́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зажы́лены |
зажы́леная |
зажы́ленае |
зажы́леныя |
| Р. |
зажы́ленага |
зажы́ленай зажы́ленае |
зажы́ленага |
зажы́леных |
| Д. |
зажы́ленаму |
зажы́ленай |
зажы́ленаму |
зажы́леным |
| В. |
зажы́лены (неадуш.) зажы́ленага (адуш.) |
зажы́леную |
зажы́ленае |
зажы́леныя (неадуш.) зажы́леных (адуш.) |
| Т. |
зажы́леным |
зажы́ленай зажы́ленаю |
зажы́леным |
зажы́ленымі |
| М. |
зажы́леным |
зажы́ленай |
зажы́леным |
зажы́леных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зажы́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зажы́лены |
зажы́леная |
зажы́ленае |
зажы́леныя |
| Р. |
зажы́ленага |
зажы́ленай зажы́ленае |
зажы́ленага |
зажы́леных |
| Д. |
зажы́ленаму |
зажы́ленай |
зажы́ленаму |
зажы́леным |
| В. |
зажы́лены (неадуш.) зажы́ленага (адуш.) |
зажы́леную |
зажы́ленае |
зажы́леныя (неадуш.) зажы́леных (адуш.) |
| Т. |
зажы́леным |
зажы́ленай зажы́ленаю |
зажы́леным |
зажы́ленымі |
| М. |
зажы́леным |
зажы́ленай |
зажы́леным |
зажы́леных |
Кароткая форма: зажы́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зажы́лены прост. зажи́ленный, замо́танный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зажы́лены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад зажыліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зажи́ленный прост. зажы́лены, прысво́ены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)