зажурча́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чы́ць; зак.

Пачаць журчаць.

Зажурчаў ручай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зажурча́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. зажурчы́ць зажурча́ць
Прошлы час
м. зажурча́ў зажурча́лі
ж. зажурча́ла
н. зажурча́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зажурча́ць и зажурчэ́ць сов. зажурча́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зажурча́ць і зажурчэ́ць, ‑чыць; зак.

Пачаць журчаць, журчэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зажурча́ть сов. зацурча́ць, зажурча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зажурчэ́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. зажурчы́ць зажурча́ць
Прошлы час
м. зажурчэ́ў зажурчэ́лі
ж. зажурчэ́ла
н. зажурчэ́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)