зажму́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зажму́раны |
зажму́раная |
зажму́ранае |
зажму́раныя |
| Р. |
зажму́ранага |
зажму́ранай зажму́ранае |
зажму́ранага |
зажму́раных |
| Д. |
зажму́ранаму |
зажму́ранай |
зажму́ранаму |
зажму́раным |
| В. |
зажму́раны (неадуш.) зажму́ранага (адуш.) |
зажму́раную |
зажму́ранае |
зажму́раныя (неадуш.) зажму́раных (адуш.) |
| Т. |
зажму́раным |
зажму́ранай зажму́ранаю |
зажму́раным |
зажму́ранымі |
| М. |
зажму́раным |
зажму́ранай |
зажму́раным |
зажму́раных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зажму́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зажму́раны |
зажму́раная |
зажму́ранае |
зажму́раныя |
| Р. |
зажму́ранага |
зажму́ранай зажму́ранае |
зажму́ранага |
зажму́раных |
| Д. |
зажму́ранаму |
зажму́ранай |
зажму́ранаму |
зажму́раным |
| В. |
зажму́раны (неадуш.) зажму́ранага (адуш.) |
зажму́раную |
зажму́ранае |
зажму́раныя (неадуш.) зажму́раных (адуш.) |
| Т. |
зажму́раным |
зажму́ранай зажму́ранаю |
зажму́раным |
зажму́ранымі |
| М. |
зажму́раным |
зажму́ранай |
зажму́раным |
зажму́раных |
Кароткая форма: зажму́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зажму́раны зажму́ренный; см. зажму́рыць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зажму́раны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад зажмурыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бязло́бы, ‑ая, ‑ае.
Пра чалавека з малым ілбом. Так і глядзела [хата] на свет, як сам гаспадар, заўсёды зажмураны Данька, стары Хамёнак, бязлобая галава якога нібы ўрасла ў зімовую шапку. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)