зае́чына, -ы, ж.

Мяса зайца як ежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зае́чына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. зае́чына
Р. зае́чыны
Д. зае́чыне
В. зае́чыну
Т. зае́чынай
зае́чынаю
М. зае́чыне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зае́чына ж., см. за́ячына

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зае́чына,

гл. заячына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́ячына і зае́чына, ‑ы, ж.

Мяса зайца як ежа; зайчаціна. Прыгатаваць заячыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зайча́тина зае́чына, -ны ж., за́ячына, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́ячина зае́чына, -ны ж., за́ячына, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)