зае́здка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зае́здка зае́здкі
Р. зае́здкі зае́здак
Д. зае́здцы зае́здкам
В. зае́здку зае́здкі
Т. зае́здкай
зае́здкаю		 зае́здкамі
М. зае́здцы зае́здках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зае́здка ж., спорт. зае́здка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зае́здка спорт. зае́здка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зае́здка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Прывучванне маладых коней да язды ў вупражы або пад сядлом, якое папярэднічае аб’ездцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)